Kim była Maria Montessori?

maria montessori - twórca metody

maria montessori – twórca metody

Maria Montessori urodziła się w 1870 roku w Rzymie, gdzie jako pierwsza kobieta ukończyła studia medyczne na Uniwersytecie Rzymskim. Była dyrektorem Scuola Ortofrenia, szkoły dla dzieci ze szczególnymi potrzebami edukacyjnymi. Od 1900 roku wykładała pedagogikę antropologiczną na Uniwersytecie Rzymskim.

W 1907 roku Montessori otworzyła pierwszą szkołę dla dzieci ze slumsów, Casa dei Bambini.

Tam opracowała swoją sławną na całym świecie metodę nauczania, o której wieść szybko się rozeszła. Wkrótce tłumy odwiedzających gromadziły się w szkole, aby obserwować ten rewolucyjny proces. Metoda Montessori stała się sławna za granica.

Otoczenie dziecka

Prawdopodobnie najbardziej rewolucyjnym pomysłem Montessori było zwrócenie uwgi na otoczenie dziecka podczas nauki. Uważała, że dla rozwijania się oraz wykształcenia pewności siebie, dzieci potrzebują środowiska skoncentrowanego wyłącznie na nich. Dziś nie tylko szkoły Montessori, ale wszystkie placówki oświatowe doceniają rolę jaką odgrywa środowisko w rozwoju dziecka.

Montessori twierdziła, że nie „wynalazła” swojej metody, jedynie dokładnie obserwowała dzieci, co zaowocowało pomysłami dotyczącymi nauczania. Z obserwacji tych wynikły następujace potrzeby:

maria montessori z dziećmi

Maria montessori z dziećmi

  • Radość z uczenia się.
  • Miłość i porządek.
  • Potrzeba bycia niezależnym.
  • Potrzeba bycia szanowanym i słuchanym.
  • Zainteresowanie faktami i fikcją.

Montessori utrzymywała, że potrzeby te są uniwersalne, niezależnie od narodowości, płci, rasy czy pochodzenia dziecka. Dziś, ponad 50 lat po jej śmierci w 1952 roku, te same potrzeby pozostają niezmienne i równie ważne co w roku 1909, kiedy zostałe odkryte.

Dlaczego metoda Marii Montessori jest wyjątkowa?

W klasie montessoriańskiej cel osiągany jest w dwojaki sposób:

    • Po pierwsze pozwalając, by dziecko samo doświadczało radości z nauki polegającej na własnym wyborze i indywidualnych zainteresowaniach.
    • Po drugie wspierając dziecko w rozwoju naturalnych uzdolnień tkwiących w każdym z nich.

Niepowtarzalne materiały montessoriańskie zapewniają osiągnięcie obu tych dalekosiężnych założeń, umożliwiając jednocześnie dziecku natychmiastową możliwość korygowania własnych błędów.

Badania

Ponad osiemdziesiąt lat badań dowiodło, że dziecko potrafi nauczyć się czytać, pisać i liczyć w taki sam naturalny sposób jak uczy się chodzić i mówić.Współczesna psychologia potwierdziła ten fakt. Doktor Benjamin S. Bloom z Uniwersytetu w Chicago napisał w książce pt. „Stability and Change in Human Characteristics”: „Jednostka do lat 4 kształtuje 50% swojego potencjału umysłowego; wiek od 4 do 8 lat to kolejne 30%…To wskazuje, że najszybszy i optymalny rozwój umysłowy przypada na wczesne lata dziecięce a co za tym idzie podkreśla isotę otoczenia dziecka.”W środowisku montessoriańskim dziecko ma możliwość zdobywać wiedzę w swoim własnym, charakterystycznym rytmie.

Chłonny umysł

Naturalny potencjał, który tkwi w latoroślach Montessori nazwała chłonnym umysłem, porównując intelekt dziecka do gąbki, wchłaniającej wiadomości z otoczenia za pomocą wszystkich zmysłów. Ten swobodny i niewymuszony sposób przyswajania przez dziecko informacji sprawia     mu ogromną radość i angażuje wszystkie jego receptory w procesie badania ekscytującego otoczenia.

Maria Montessori zawsze powtarzała, że ręka jest najważniejszym nauczycielem dziecka. To właśnie zadania, które dziecko „rozwiązuje” własnymi rękoma, maksymalnie skupiając przy tym uwagę, są najbardziej rozwijające.

Koncentracja umysłu na działaniu jest kluczowa i prowadzi do powstawania nowych połączeń nerwowych w mózgu.

Kolejną obserwacją włoskiej pedagog były wrażliwe okresy u rozwijającego się dziecka.

To czas, kiedy dziecko odczuwa wzmożone pragnienie wykonywania określonej czynności jak na przykład :wspinanie się i schodzenie, porządkowanie rzeczy, czytanie, liczenie…

W klasie montessoriańskiej dziecko ma wolność wyboru zgodną z indywidualnym wrażliwym okresem swojego rozwoju. Do wyboru ma materiały podzielone na pięć różnych grup:

  • Umiejętności życiowe
  • Rozwój zmysłów
  • Rozwój językowy
  • Umiejętność liczenia
  • Umiejętności naukowe i przyrodnicze

W poznawaniu i oswajaniu świata towarzyszy dziecku nauczycielka, która jest uważnym   obserwatorem indywidualnych zainteresowań i potrzeb każdego dziecka oraz demonstruje mu właściwe użycie poszczególnych materiałów. W klasie montessoriańskiej nauczycielka raczej wskazuje kierunek, w którym dziecko podąża samodzielnie…

Kolejną niezwykłą właściwością klasy montessoriańskiej jest połączenie dzieci w różnym wieku ( 3-6 lat) w jedną grupę.Pozwala to młodszym na uczenie się od starszych, a starszym na przekazywanie swojej wiedzy i pomaganie młodszym.

Jeszcze jedną cechą szczególną grupy prowadzonej metodą Montessori jest atmosfera bez rywalizacji. Dzieci najczęściej pracują indywidualnie i odnoszą się do swoich własnych uprzednich dokonań. Osiągnięcia i sukcesy (względnie potknięcia) jedngo dziecka nie są porównywane z innymi.

Niepowtarzalna metoda

Podsumowując niepowtarzalnośc metody Montessori polega na podejściu do małego człowieka z ogromnym szacunkiem i wrażliwością na jego wyjątkowe potrzeby. Najważniejszym celem Marii Montessori było stworzenie dzieciom takiego środowiska, w którym mogłyby swobodnie rozwijać swoje wrodzone predyspozycje. Właściwe otoczenie i postawa nauczyciela sprawia, że radość z nauki pojawia się u dzieci spontanicznie i kształtuje przyszłe nawyki zachowania.